25 marca, 2011


„Nie ma nas i nie będzie? Dziś już tylko poruszyć się mogą (nas mogą?) …kości zmarłych/ zamurowanych w kryptach? Po życiu jest życie, ale tylko grobowe? Mnisi odeszli na tamten świat – czytamy w innym wierszu, więc może jednak istnieje wieczność, może zaczyna się w ruinach klasztorów, w chatach różańcowych babć,  zaczyna się, ale nie dla wszystkich…, może tylko dla tych, którzy wierzą w kogoś innego niż w siebie?”

Fragment „Transmisje NA ŻYWO: Make money and war” recenzja  Joanny Bąk „ Stacja Kultura” 30.10.2010

Liczenie nietoperzy

Morowe powietrze kryć się w jaskiniach
choć już dawno  trybunał orzekł
że humanitarnie rzecz ujmując
jaskinie są dla nietoperzy
a zaraza dla ludzi
Należy zatem myć ręce po użyciu banknotów
bo inaczej pomrzemy
a ci co po nas przyjdą
oszacują ile zwłok zapisać w raporcie
i czy nasza krew
przeznaczona dla wampirycznych ssaków
nie wykazuje żadnych zmian chorobowych
Dyrektywa ściśle  określa
ilu musi umrzeć  by reszta mogła przeżyć
nie myśląc więcej o troskach doczesnych
Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz
rzekł biskup
poruszyły się kości zmarłych
zamurowanych w kryptach
Tak właśnie wygląda życie grobowe

Marta Półtorak

Comments are closed.