Relacje

„Szepty gór”

20.02.2020

W ten zimowy wieczór Mariusz Wdowin wyśpiewał Bieszczady i zabrał słuchających w najpiękniejsze górskie pejzaże. „Szepty gór”, bo taki był tytuł tego wydarzenia artystycznego na Scenie ATA, to połączenie gitarowych kompozycji Artysty z poetyckimi tekstami Edwarda Marszałka, Jana Tulika, Marka Petrykowskiego, Krzysztofa Cezarego Buszmana i Wacława Turka i innych.
Zostały ciepłe wspomnienia i zachęta do wędrówek wyobraźni.

Alicja Tanew


?? 10-lecie Sceny ATA !!! ??

16.02.2020

ściany ciężkie od wspomnień,
obrazów przeszłości

jak to ?
to już 10 lat ?
a ważą
jak wiek miłości

„Tak było”
Scena spontanicznej radości
koronkowa finezja prezentów

poetyckie wzloty
wyśpiewane miłości
tort, wino, kwiaty owacje, laudacje

teraz cisza zdziwionego czasu
zagubiona w rozterce
szuka klucza
do powtarzania
szczęścia

Alicja Tanew


„Walentynki”

14.02.2020

W wieczornej porze wiele zdarzyć się może! Nastrojowy i miłosny recital Krzysztofa Bigaja porwał całą salę kołysaniem, rozśpiewaniem, przebieraniem. To znakomicie, że można rozdawać niezapomniane chwile wspólnej radości na Scenie ATA.

Alicja Tanew


„Zawsze Wysocki”

23.01.2020

„Zawsze Wysocki” było zawołaniem wieczoru.

Vladimir Stockman powrócił do prawdy czasów radzieckiej rzeczywistości, którą Wysocki jak nikt obserwował i opowiadał po swojemu mocnym krzykiem. Vladimir Stockman przebiegł piosenkami Barda przez pijaństwo, bajki, naukowców, morskie fale i miłość. Teraz powietrze tamtej chwili oddycha zachwytem.

Alicja Tanew


„Szczodry wieczór w Krakowie”

19.01.2020

Po wieczorze…..

Rozśpiewany świat Agaty Rymarowicz ten obecny i tamten przywoływany z daleka , który został w jej wspomnieniach, opowiadaniach i piosenkach zadziwia i wzrusza.

Niezwykłe jest to rodzinne połączenie artystycznych wykonań z córką i z synem.
Razem są siłą i pięknym obrazem.

Zaskakująca wyobraźnia autorskich teksów poetyckich Artystki jest refleksyjna i przestrzenna.

„….
Przeprowadzam się
na drugą stronę góry
Kiedyś przecież tam mieszkałam
Słoneczny, zapomniany stok
Wracam do siebie

Zamieniam Cię w skałę
ostatnim zaklęciem
Byś nie dogonił mnie więcej
…”

Agata Rymarowicz

Zauroczona
Alicja Tanew


„Kolędowanie w Acie przy herbacie”

10.01.2020

Kolędowanie w Acie jak co roku przy Herbacie głośnym wyśpiewaniem było i radosnym.
Całość poprowadzona jak zwykle cudownie przez Lidię Jazgar z udziałem Ewy Warty-Śmietany i Hanki Wójciak, przy akompaniamencie gitarowym Ryszarda Brączka i gościnnie Małgorzaty Westrych. Na scenie pojawiali się również niespodziewani wykonawcy kolęd co było wielkim urozmaiceniem spontanicznej i niepowtarzalnej atmosfery wspólnego kolędowania.
Do zobaczenia za rok !!
P.S. Zamiast Alicji Tanew wyjątkowo na scenie pojawił się czerwony,sercowy balonik i fruwał nad nami pilnując czy wszystko jest jak trzeba.
fot. Tomasz Cichocki


Opłatek Wigilijny

17.12.2019

Tak jak co roku to już 9-te spotkanie przyjaciół Sceny Ata, a jesteśmy tu zawsze wszyscy dla wszystkich.
Śpiewem, muzyką, poezją łączymy się w jedną niezapomnianą chwilę, wzruszeniem, radością i przesłaniem najlepszych życzeń na nadchodzące Święta i Nowy Rok!!!


„Pytanie do jesieni”

11.11.2019

„Pytanie do jesieni” zamieniło się w kilkanaście pytań do wiatru. Sala wypełniona po brzegi, widać wszyscy koniecznie chcieli się dowiedzieć jak to jest z tą jesienią.

Jesień
pozamiatała marzenia
tak misternie,
że nie został ani jeden liść,
który mógłby unieść mnie
na wysokość
zmyślonego nieba.

Alicja Tanew


„100 lat bardowskiej piosenki” 

22.10.2019

Cykl bardowskiej poezji rosyjskiej w wykonaniu Vladimira Stockmana – śpiewającego barda, ma na Scenie Ata długoletnią historię i wiernych słuchaczy.
Zatem zapraszamy do świata wspomnień tamtego czasu, do którego powracamy z sentymentem i i odrobiną tęsknoty, że już nigdy się nie powtórzy.

Alicja Tanew


„Deja vu”

17.10.2019

Po złotym słońcu, wieczór z bardowską piosenką w wykonaniu Piotra Krupy był zwieńczeniem pięknego jesiennego dnia.

Alicja Tanew


„Kolory słowa w poezji wspomnień”

26.09.2019

Kolory słowa w poezji wspomnień o Ryszardzie Mazurkiewiczu.

Sala pełna widzów i obrazów Artysty, który zostawił nam na zawsze swój zachwyt życiem.

„Przyjacielowi”

A jeśli na obrazie snów
została kreska pożegnania
podpis zatarty
pod wrzosami
jak niespełnione pożądania
a ci, co będą kiedyś czytać
kolory słów i namiętności
przystaną chwilą i zdumieniem
że życie może być
z miłości

Alicja Tanew


„Tango i Sny”

29.08.2019

Premierowe wykonanie tang Alicji Tanew w ramach 13. Festiwalu Stowarzyszenia Teatrów Nieinstytucjonalnych STeN, na Scenie Ata 

Alicja Tanew – śpiew, piano
Michał Chytrzyński – skrzypce
Walentyn Dubrowskij – piano

„…Tak, to się zdarzyło mi
że byłeś blisko i
to było wszystko”

Alicja Tanew


„Koncert na Oboje”

30.06.2019

I stało się tak! Wyśpiewali siebie, każde z osobna jak i w duecie, prawdę, miłość, zadumę i wiele pytań do życia, bawiąc się przy tym znakomicie razem z publicznością. Hanka Wójciak i Michał Łanuszka w autorskich piosenkach stworzyli własny niepowtarzalny świat i podarowali go radośnie zachwyconym słuchaczom.
Tak oto śpiewnie pożegnaliśmy czerwiec morawskim winem i góralskim oscypkiem , życząc wszystkim pięknego leniwego lata.

Alicja Tanew


„Gabriela ZA bardzo POLSKA”

16.06.2019

XIII Krakowska Noc Teatrów na Scenie ATA przeniosła widzów w czasy XIX wieku, życiem i twórczością Gabrieli Zapolskiej, w znakomitym monodramie Inki Dowlasz brawurowo zagranym przez Zinę Zagner, co wywołało spontaniczny aplauz publiczności.
A wszystko to zwieńczone zostało w piwoniach, liliach i w piosenkach.

Alicja Tanew


„Dwór nie taki straszny”

11.06.2019

„Dwór nie taki straszny” i okazało się że taki tytuł ma uzasadnienie, powrót do dźwięków i obrazów przeszłości był wielce interesujący, a także zabawny.
Całość profesjonalnie przygotowana w opowiadaniu Wojciecha Markiewicza, który wystąpił w roli ojca Stanisława Moniuszki, partnerował mu aktor Teatru Bagatela Krzysztof Bochenek w roli Stanisława Moniuszki a to wszystko na tle tematów muzycznych najwybitniejszych arii operowych kompozytora w wykonaniu Alicji Tanew.
Kulminacją wieczoru było wspólne, radosne zaśpiewanie znanej i lubianej „Prząśniczki”.

Alicja Tanew


„Gwiazdy nad Paryżem”

07.06.2019

Jan Jakub Należyty to jedna z gwiazd, które nieustannie świecą na scenie własnym niepowtarzalnym światłem. Artyzm wykonawczy przenika słuchaczy zabierając nas zarówno w nostalgiczne uniesienia jak i rozbawienie.
Artysta Znakomity!
Wieczór Niezapomniany!
Tak było!

Alicja Tanew


„Pod słońce”

28.05.2019

Pięknie jest pod słońcem,
kiedy na scenie pojawia się
wiosna w zielonej sukience.
Basia Stępniak-Wilk jak zawsze
zauroczyła publiczność urokliwą osobowością
sceniczną i wykonawczą
przy brawurowym, fortepianowym
akompaniamencie Jaśka Kuska.

„Bo przyszła wiosna
niepoprawnie, tak zielona
bo przyszła wiosna,
by do czegoś nas przekonać
co wszystkim ludziom
wszystkim liściom
żyć rozkaże
para przy parze
para przy parze

o zawrót głowy nas przyprawi niespodzianie
przyniesie z wiatrem
i westchnienie i wyznanie
i wszystko będzie trochę lżejsze
co się zdarzy
gdy twarz przy twarzy
gdy twarz przy twarzy”
Alicja Tanew


„Przywołanie!”

22.05.2019

Jeszcze raz Scena ATA uśmiecha się do świata,
skromnie, ale Przytomnie,
i tylko łzy nie spytały czy to właściwy moment
na spadanie.


„Harmonijny rozdźwięk” Aleksandra Bułat i Katarzyna Bułat

„Harmonijny rozdźwięk”, pod takim tytułem na Scenie ATA miał miejsce wieczór promocji twórczości Aleksandry Bułat i Katarzyny Bułat. Zarówno proza, jak i poezja zachwyciły słuchających, a wszystko to w oprawie piosenek wykonanych przez Weronikę Jurczyk.


„Ponad pieśniami płynę” Bogusław Grzybek

06 12 2018

Spotkanie pt „Ponad pieśniami płynę” z prof. Bogusławem Grzybkiem z cyklu „Rozmowy bez tajemnic” rzeczywiście uniosło wszystkich ponad pieśniami, które przez lata śpiewał chór „Organum”. Rozmowa z Alicją Tanew przywołała najciekawsze i najbardziej wzruszające momenty z Jego życia, a w tych relacjach było wiele humoru i radości. Pojawił się też Św. Mikołaj z życzeniami i podarunkami, jako że to wszystko działo się 6 grudnia 2018r.


„Wyjść z cienia” Jurij Mokiszczew

23 11 2018

Recitale bardów stały się już cyklem na Scenie ATA. Tym razem Jurij Mokiszczew poeta, pieśniarz, śpiewający z gitarą ballady, romanse, w sposób nostalgiczny, ale tez zabawny. Byłam bardzo wzruszona, kiedy zaśpiewał dla mnie piękny romans rosyjski Aleksandra Wertyńskiego „Gori Gori, Moja Zwiezda”, a całość brawurowo prowadził prezes Stowarzyszenia Autorów „Wyjść z cienia” Krzysztof Kargul, również śpiewający bard. Piękne są takie wieczory.


„Filozofia a życie” dr Jarek Jurkiewicz

„Filozofia a życie”, to spotkanie z cyklu „Rozmowy bez tajemnic” z doktorem filozofii i muzykiem Jarkiem Jurkiewiczem. Wielce ciekawie jest rozmawiać o filozofii z kimś, kto znakomicie porusza się w tym temacie, dlatego rozmowa z Alicją Tanew przebiegała przez różne fazy filozofii, od starożytnej, średniowiecza, odrodzenia, romantyzmu, pozytywizmu, Młodej Polski, aż do Freuda i narcyzmu. Przerywnikiem w tych rozmowach były dźwięki gitary i piosenki, i przekonanie, że filozofia jest szalenie interesująca dziedziną nauki i warto w nią się zanurzyć.


„Malowane gorsety” Anna Rusnak

„Malowane gorsety”, to wieczór na Scenie ATA z cyklu „Szkice twórczego uporu”. Gościem tym razem była Anna Rusnak, studentka z Białego Dunajca, której pasją jest malowanie ubrań góralskich, w tym głownie gorsetów. Zaprojektowane przez nią wzory są oryginalne, inspirowane roślinnością Tatr oraz ornamentem górskim. Anna należy do zespołu góralskiego „Skalni” i dlatego pięknie wyśpiewała góralskie piosenki, co jej w duszy grają, a potem jeszcze z całym zespołem ku wielkiej radości słuchających.


„Powrót do korzeni. Pokłosie” prof. Bolesław Faron

18 10 2018

„Powrót do korzeni. Pokłosie”, to spotkanie w cyklu „Rozmowy bez tajemnic”z Panem profesorem Bolesławem Faronem, profesorem nadzwyczajnym nauk humanistycznych, dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej Akademii Pedagogicznej w Krakowie. Jest czynnym uczestnikiem życia krytyczno-literackiego, założycielem i dyrektorem naukowym Wydawnictwa Edukacyjnego w Krakowie, specjalistą z zakresu literatury Młodej Polski, 20-lecia międzywojennego i piśmiennictwa współczesnego, znawcą twórczości Władysława Orkana i Zbigniewa Uniłowskiego.
Kiedy ma się tak bogatą przeszłość i tak wielką wiedzę, to opowiadanie o przeszłości mogłoby trwać bez końca. Tyle przywołanych wspomnień, obrazów i opisowo malowane miejsca rodzinnych stron. Przybyli przyjaciele, studenci i poeci, a to wszystko działo się wśród kwiatów i zasłuchanych aniołów.


„W Polnej Świątyni” Kingi Chromy

04 10 2018

„W Polnej Świątyni”, to tytuł tomiku poetyckiego Kingi Chromy, w którym wiersze malowane są porami roku.

„Trawy nieskoszonych łąk
falują letnim wiatrem
Chabry stoją na palcach
wśród zielonego zboża”

„Świt w ogrodzie
maleńkie krople rosy
błyszczą na skrzydłach
śpiącego szpaka”

„Pod moimi stopami
zaszeleścił złotem październik.
Poranne mgły
skraplają zimny oddech
na szybach zielonej werandy”

„Biel okryła pola.
Tylko krzak dzikiej róży
ubrany w rubinowe bombki
nuci cicho zimową kolędę”

Kinga Chromy – absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych i Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa w pracowniach prof. Jana Szancenbacha i prof. Jerzego Nowosielskiego, dyplom w 1995r. Zajmuje się malarstwem, rzeźbą, ceramiką, animatorka kultury. Brała udział w kilkunastu indywidualnych i zbiorowych wystawach malarstwa, m.in. 2004r Nowy Jork, 2004r Galeria Fundacja Bronisław Chromy Art Kraków, 2005r Casino Austria – Linz, 2006r Muzeum Polskie w Szwajcarii, 2007r Pałac Sztuki w Krakowie, 2010r Linz Austria, 2011r Marche d’Art Francja,
była gościem Alicji Tanew w ramach spotkań z cyklu „Szkice twórczego uporu”. W rozmowie z Alicją odkrywała wszystkie swoje artystyczne odcienie osobowości, malarstwo, grafikę, poezję, a nadto podarowała słuchaczom wzruszające wspomnienia o swoim ojcu Bronisławie Chromym w rocznicę jego śmierci, która właśnie przypada 4 października, opowiadała o jego twórczości, o przyzwyczajeniach i przywoływała niezwykłe chwile z ich wspólnych przeżyć, a także czas swojego dzieciństwa, a potem studiów i sukcesów, które przyszły.
Teraz prowadzi wspaniały dom na wsi, w którym tworzy swój świat i to jest jej Polna Świątynia. Na spotkanie też przyszła jej córka Kaja, która przyniosła ogromny kosz pełen rumianych jabłek z ich sadu, były też niezwykłe eksponaty twórczości Bronisława Chromego, obraz Kingi, kiedy była dziewczynką i dwie rzeźby „Torreador” i „Baba Jaga”. Zupełnie niespodziewanym momentem było losowanie wśród publiczności pięknego obrazu Kingi Chromy „Magnolie”, a także dżemu malinowo-lawendowego i mydełek lawendowych, wszystko to własnej produkcji, a nadto poetyckiego tomiku wierszy „W polnej świątyni”, którymi to dobrami też zostałam obdarowana, ku mojej wielkiej radości. To był niezwykły wieczór z przesłaniem, którym Kinga Chromy kieruje się w życiu i twórczości, że „Proste jest piękne”. Teraz w moim pokoju rozmawiam z magnoliami i biało-różowe płatki pachną wiosną, a jabłka mają smak lata, takie czary zostawia Kinga, gdziekolwiek się pojawia.
Alicja Tanew


Stowarzyszenie Autorów Wyjść z Cienia

28 09 2018

Zaproszeni przez Alicję Tanew do Sceny ATA bardowie porwali publiczność perfekcją i prawdą wykonawczą zarówno w piosenkach autorskich, jak i tych skomponowanych do tekstów poetyckich. AdSu solo i Mariusz Wdowin, jakże różni i jakże ciekawi. Wprowadzał ich na scenę Włodek Mazoń zawsze przystojny scenicznie, a w zapowiedziach ujmujący razem z Alicją Tanew i muzycznym aniołem z różą.
Tak to się zaczęło. Zapraszamy na kolejne spotkania. Alicja Tanew do róży, którą dostała, powiedziała tak:
„A cóż ty różo
cóż ty różo myślałaś
że już nie zwiędniesz
bo tak bardzo kochałaś
że nigdy nie zwiędniesz
że ci płatki nie miną
zapomniałaś różo
że jesteś dziewczyną”


„Pasje rozmaite” Aleksander Majerski

25 09 2018

Spotkania na Scenie ATA z cyklu „Szkice twórczego uporu” są zawsze swoistą niespodzianką. Od lat zapraszani są tu goście Alicji Tanew, zawsze niezwykłe i ciekawe osobowości z różnych przestrzeni życia społecznego i artystycznego. Tym razem był to Aleksander Majerski z Limanowej, który istotnie posiada pasje rozmaite, bo w rozmowie z Alicją Tanew wykazał, że zarówno jest poetą, rzeźbiarzem, grafikiem i malarzem. Spotkanie było połączone z bogatą ekspozycją różnorodnych malowideł zarówno na drzewie, jak i na płótnie, ciekawe grafiki, rzeźby własnych wizji, a także recytacją wierszy, to wielkie bogactwo, które wciąż doskonali.
Artysta rzeźbą w drewnie zajmuje się „od zawsze”, rozwijając swoje umiejętności warsztatowe (pierwsza wystawa – 1983r.). Jest mistrzem kompozycji dużych form. Jego prace znajdują się w wielu zbiorach prywatnych, zarówno w kraju, jak i za granicą (m.in. płaskorzeźba Cyryla i Metodego znajdująca się w kościele w Wiedniu). Wielokrotnie wystawiał swoje prace w galeriach w Niemczech. Brał udział w wielu konkursach plastycznych zdobywając nagrody i wyróżnienia. Aktywnie uczestniczy w warsztatach artystycznych oraz prezentacjach zbiorowych i indywidualnych.
Potem już tylko piosenki Alicji Tanew, którym wtórowała licznie zgromadzona publiczność w „Zadumce poetyckiej”, a ten anioł muzyczno-nostalgiczny z ostatniej fotografii tak zamyślił się nad przemijaniem, że został na Scenie ATA na zawsze.
Alicja Tanew

A echo tak wołało:

„Za ten czas, co już minął
za ten czas, co jeszcze szansę nam da
wypijmy kielich wina
do dna!”

„W Melancholie”

To już jesień
nad głowami tańczą liście
to już jesień
znowu przyszła – oczywiście
nie pytała się o drogę
nie pytała się – czy mogę
tylko przyszła
jak to jesień
tylko jesień
wierna jest nieprzyzwoicie
tylko jesień
równo nam odmierza życie
ale za to
niebanalnie i złociście
no i jak tu się pogniewać
na opadające liście
tylko jesień
nasze myśli zdobić umie
tylko jesień
bez zdziwienia nas rozumie
i przeprosi za kłopoty
że za chwilę
przyjdą słoty i tęsknoty
to już jesień
mgły unoszą się liliowe
to już jesień
babie lato ażurowe
kreśli losy i marzenia
w melancholię nas zamienia
taka jesień


„Moja pieśni” Stanisław Klawe

19 09 2018

To prawdziwie bardowskie spotkanie z piosenką, znakomity przekaz tekstu z akompaniamentem gitary.
Stanisław Klawe – bard z Warszawy, autor, kompozytor, piosenkarz i satyryk. Laureat m.in. Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie, FAMY, Festiwalu Piosenki Prawdziwej. Jego największe przeboje to: „Gaście światła”, „List otwarty”, „Amerykański plan”, „Piesek pokojowy”, „Wizyta prezydenta”. W 2000 r. wydał płytę pt. „Nad wodą wielką i czystą” z własną muzyką napisaną do wierszy Mickiewicza i Słowackiego.
Stanisław Klawe przypomniał nam też polską rzeczywistość w różnych aspektach naszej historii buntu i wiary. Były też teksty zabawne, jak świetna „Piosenka pieska pokojowego”, której wykonanie wzbudziło ogromny aplauz. Tak oto poprzez zadumę, satyrę i śmiech zabrał słuchaczy w świat własnej wizji artystycznej.

„Coś mi pękło
Robię ogląd
A to pękł mi światopogląd
Przeżyjemy i to
Przeczekamy i to
Światopogląd – rzecz nabyta
Się załata go i kwita”

Stanisław Klawe
fragment wiersza
„Coś mi pękło”


Benefis 50-lecia działalności artystycznej Antoniego Czajkowskiego

15 09 2018, Grajewo

Część I „Okruchy wspomnień”
Część II „Koncert przyjaciół”
1. ARIE Z HUMOREM. Wykonawcy: Liza Wesołowska – sopran, solistka FN, Tomasz Piluchowski – tenor, solista TW, Adam Sychowski – fortepian.
2. PRZYPRAWIONE SWINGIEM. Wykonawcy: Liliana Urbańska i Krzysztof Sadowski
3. SATYRY ŚWIEŻO ŚCIĘTE. Marek Majewski – bard i satyryk
4 ALICJA TANEW, poetka i kompozytorka – Kraków z recitalu „Zamienię kurtkę na miłość”
5. THAD WOLFE – USA, fortepian z recitalu „Jazz czy klasyka?”

Niezwykle to uroczysty i wzruszający moment, kiedy artysta tak wielkiej klasy, jak Antoni Czajkowski, kompozytor, pedagog, który całe życie poświęcił muzyce rozrywkowej obchodził 50-lecie artystycznych dokonań. Wszystko to działo się w Domu Kultury w Grajewie, w sali wypełnionej po brzegi. Na scenie pojawił się Jubilat, witany gromkimi brawami i zasiadł w fotelu, aby odbierać składane mu laudacje i cieszyć się występami przyjaciół, których zaprosił na to niezwykłe spotkanie. Liza Wesołowska zachwycała w „Arii ze śmiechem”, Liliana Urbańska wraz z Krzysztofem Sadowskim wyśpiewała piosenki wspomnień, Marek Majewski, bard i satyryk z akompaniamentem gitary wyartykułował brawurowo swój punkt widzenia na rzeczywistość, a potem ja przyniosłam wiersze i poezję w piosence „Jesteś”.
Thad Wolfe na fortepianie płynął lekko improwizacjami jazzowymi tak, jakby nie było żadnej odległości pomiędzy Nowym Jorkiem, a Grajewem. Potem to już „Sto lat” pyszny tort i życzenia nieustających sukcesów. Wielce jestem zaszczycona, że należę do grona przyjaciół Jubilata i że znalazłam się wśród tak znamienitych osobowości artystycznych, co jest też znakiem mojego czasu. Do zobaczenia w kolejnej piosence!!!

Jesteś

W każdym dźwięku jesteś
w każdym słowie jesteś
w każdym liściu jesteś
w każdej fali
w każdym niebie jesteś
w każdej chmurze jesteś
w każdym piekle jesteś
i co dalej

Na talerzu jesteś
i w ściennym zegarze
w każdym moim geście
i w każdym zamiarze
w każdej dali jesteś
i w żaglach marzenia
i w moim wołaniu
nie do usłyszenia

Usiądź przy mnie wiatrem na łące
zamienię ci życie na koncert
trawy cieszą się, kiedy śpiewam
i nie wiedzą, że..

W każdym dźwięku jesteś…….

Alicja Tanew


12 Festival SteN 2018

21.08.2018

„Sceny ulotne, czyli proza życia w piosenkach” 21-go sierpnia w ramach 12 Festiwalu STEN 2018 na Scenie ATA Alicja Tanew i Tadeusz Zięba. Nostalgia w piosenkach i fragmenty miłosnych powieści, a wszystko to jak pojedynek losu z falami namiętności.

Życie, jak pociąg
miłość, jak przystanek
tylko na której stacji mam wysiąść
właśnie tego
nie wiem

Alicja Tanew


Summer Music Festival Wieliczka 2018

13.07.2018

Sala Wielickiego Magistratu – godne miejsce dla deszczu, który właśnie zdecydował się lunąć bezlitośnie i dla dźwięków, które jednak były mocniejsze od deszczu, bo przywołały publiczność liczne zgromadzoną. W swoim Teatrze Piosenki Autorskiej wyśpiewałam miłość i tęsknotę z poezją w tle, a towarzyszył mi brawurowo i z wdziękiem na gitarze Jarek Jurkiewicz. Publiczność śpiewała razem ze mną refreny piosenek, świetnie się bawiąc, ale nie brakło też nostalgii i wzruszeń. Całość zapowiedziana przez Panią Jolantę Suder w koronkowej, zielonej sukience lata, która wraz z mężem obdarowała nas barwnymi bukietami. Potem jeszcze tylko cztery bisy i „Romans na pól rosyjski”, który przywołał tyle wspomnień z „Piwnicy pod Baranami”. I tak to pięknie było!!!


„Wtajemniczenia” – recital poetycki Alicji Tanew

05.07.2018

Moje letnie śpiewanie

„Jakie kochanie,
takie śpiewanie”
Samo życie
– usłyszycie!
Trochę prawdy,
trochę zmyślenia,
bo właśnie takie są
„Wtajemniczenia”


„Bez rutyny” – prof. Wojciech Ligęza

03.07.2018

I rzeczywiście było „Bez rutyny”, Prof. Wojciech Ligęza opowiadał o życiu, twórczości i pasjach.
Historyk literatury, eseista, krytyk literacki, kierownik Katedry Historii Literatury Polskiej XX Wieku na Wydziale Polonistyki UJ. Autor około 550 publikacji, między innymi „Bez rutyny. O poezji Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta”. Laureat m. in. Nagrody im. Turzańskich w Toronto, Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Franciszka Krupińskiego. W roku 2011 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Najnowszą pozycją Profesora jest tom „Nieoczywistość”, zawierający posłowia, wstępy, szkice, gdzie małe niespodzianki, codzienne i wielkie tajemnice związane z naszym istnieniem – w skali światowej i ponadrzeczywistej przenikają się nawzajem. O tym wszystkim będzie w „Rozmowach bez tajemnic”, które odkrywają zawsze nieznane przestrzenie z życia, pasji i twórczości Gościa Sceny ATA, kiedy pytania zadaje Alicja Tanew.


„Ślady” – recital autorski Jarka Buczka

27.06.2018

To było ostatnie czerwcowe wydarzenie artystyczne na Scenie ATA. Trzej panowie Jarek Buczek śpiew i gitara, Piotr Bzowski gitara i flet, Ryszard Dziurdzia akordeon i piano czarowali publiczność nastrojem i indywidualnym artyzmem wykonawczym. „Ślady” – taki tytuł miało spotkanie i płyta, którą otrzymałam w darze, żeby został ślad.


12 Noc Teatrów

16.06.2018

To już „12 Noc Teatrów” w Krakowie, więc i na Scenie ATA przez lata ta noc teatralna się powtarza. Tym razem „Fredro z nas się śmieje” – całość świetnie wymyślona i skomponowana przez Macieja Ferlaka, który zręcznie wpisał w naszą rzeczywistość teksty Aleksandra Fredry. Stało się tak, że śmiech był głównym aktorem tego spektaklu. Aktorzy śmiali się do siebie, z siebie i z tych ludzkich przywar, które tak naprawdę nie zmieniają się w nas, mimo upływu czasu. Śmiech śmiechem, a nostalgia pozostała. Wielkie brawa na stojąco i do zobaczenia za rok o tej samej porze. Alicja Tanew


Imieniny Alicji Tanew

21.06.2018

Pierwszy dzień lata i ATA w kwiatach

Imieniny – to tak wiele
gdy przychodzą przyjaciele
i przynoszą wśród wiwatów
tyle życzeń, tyle kwiatów
różne dary
nie do wiary

a w poezji i w piosenkach
dotyk wzruszeń, moc radości
wtedy wierzę przez tą chwilę
że to wszystko jest z miłości
i ten medal
za istnienie

roztańczone zadziwienie!!!

Alicja Tanew 21.06.2018


„Metafizyczny duet muzyczny” PARALUZJA

14.06.2018

„PARALUZJA” – prawda, czy iluzja? Dźwięki i słowa zawieszone na gałęziach strun kołyszą się, urywają, krzyczą, pieszczą, drażnią, upajają. Zjawisko ekspresyjnie, całość nie do pojęcia, a przy tym Ona i On przesympatyczni bez pozy. Mieszanka wrażeń w tyglu marzeń – wykonawcza odwaga – zadziwienie, że można tak i aż tak..


„Wierszowanie z uśmiechem”

07.06.2018

Taki to był ów wieczór z wierszowanym uśmiechem Andrzeja Pacuły bochnianina, poety, satyryka, tekściarza, dramaturga, eseisty, aktora kabaretu „Piwnicy pod Baranami”. Humor, liryka, poezja, opowiadania rodzinne, wspomnienia i sceniczne sytuacje. Wiersze poety w recytacji aktorki Beaty Paluch-Zaryckiej same w sobie były perfekcyjnym przekazem talentu i wdzięku. Powiało atmosferą „Piwnicy Pod Baranami”, bowiem Andrzej Pacuła i Andrzej Zarycki znakomity kompozytor i filar kabaretu był także gościem tego spotkania. Wszystko to w ramach cyklu „Rozmowy bez tajemnic”, toteż tajemnic nie było, tylko czas poświęcony w hołdzie sztuki.


„A wody płyną i płyną”

05.06.2018

Niezapomniany wieczór z poetą Józefem Baranem i przyjaciółmi, których zaprosił do czytania wierszy, wszystkich gościła Alicja Tanew na Scenie ATA. Zasłuchana publiczność wśród kwiatów i aniołów na ścianach chłonęła każdy poetycki wers. „A wody płyną i płyną” to tytuł książki, w której znalazły się wiersze poety z różnego czasu i różnych przestrzeni. Wyśpiewał je finezyjnie Andrzej Słabiak i tak pomiędzy dźwiękami płynęła poezja pełna wzruszeń i wspomnień. Takich wieczorów trzeba nam w Krakowie jak najwięcej!


„Mamie zamiast kołysanki”

25.05.2018

W ukłonie dla Mamy na Scenie ATA wieczór poetycki i śpiewny „Mamie zamiast kołysanki” wiersze autorskie i opowiadania czytali Ignacy Stanisław Fiut, Waldemar Hładki, Wojciech Ligęza, Eligiusz Dymowski, Robert Marcinkowski i Alicja Tanew. Hanka Wójciak i Lidia Jazgar z Ryszardem Bronczkiem pięknymi, nostalgicznymi piosenkami zabrali słuchaczy w świat wspomnień o Mamie. Jakże to było niezwykle wzruszające, tyle przeróżnych zdarzeń i śmiesznych, i smutnych, wszystko to, co niesie nam życie było wypowiedziane spontanicznie i prawdziwie. Pięknie dziękuję moim scenicznym gościom i wszystkim, którzy byli z nami w tym niezapomnianym teatrze przeszłości.

„Przez daty
co się w sobie pomyliły”

Mojej Mamie

Zgubiłaś mnie w tłumie za wcześnie
na pewno wszędzie mnie szukałaś
może jeszcze szukasz

wsunęłaś mi pod poduszkę smutek
zamiast kołysanki
kazałaś wierzyć, że to miłość

pragnieniem biegniesz ze mną przez lata
po ścieżkach, zakamarkach i meandrach życia
nawet nie potargałaś sobie
tej delikatnej sukienki w kwiatki

jaka Ty jesteś zdolna

Alicja Tanew


„Dopóki ziemia jeszcze kręci się”

22.05.2018

Cykl bardowskiej poezji rosyjskiej trwa już ponad cztery lata, zawsze ten sam znakomity poeta i bard Vladimir Stockman, który nastrojowo i profesjonalnie wprowadza nas w świat tamtego czasu. Niezapomniany wieczór, zawsze wzruszające piosenki Bułata Okudżawy i zasłuchana publiczność – tak było.


„Niezwykłe spotkanie z przeszłością” – Marek Sosenko

11.04.2018

Marek Sosenko, który od 1991 roku prowadzi w Krakowie antykwariat. Jego kolekcja w 2011 roku liczyła m.in. około 40 000 zabawek i 700 000 pocztówek. W jego zbiorach znajduje się m.in. szopka królowej Bony, która należała także do Aleksandra Fredry. Przedmioty z jego zbiorów wypożyczane są na potrzeby filmów, służyły jako rekwizyty m.in. w Liście Schindlera Stevena Spielberga. Członek Stowarzyszenia Antykwariuszy Polskich. W czasie spotkania w sposób profesjonalny i szalenie interesujący przekazał swoją wiedzę dotyczącą cennych zbiorów, które przez lata konsekwentnie i z umiłowaniem sztuki gromadził. Słusznie zatem nazywany jest królem kolekcjonerów w Polsce, bo to niezwykła osobowość, ponadczasowa i niespotykana.


„Rzeźbienie roli” – Maurycy Popiel

24.03.2018

Maurycy Popiel, aktor filmowy i teatralny odkrywał przed słuchaczami arkana sztuki aktorskiej, swoje pasje i plany sceniczne, były też wspomnienia z dzieciństwa. Wszystko to w lekkiej, wiosennej tonacji. Takie wieczory są niezapomnianym wtajemniczeniem.


Urodziny, urodziny i po urodzinach. Dotyk wspomnień trochę waży, kiedy ma się

78 lat, ale wśród przyjaciół i wiwatów na chwilę zapomniałam o tym, że istnieje czas. To przez ten szampan i kwiaty zawróciło mi się w głowie, i niech tak zostanie jak najdłużej…


Drewniana dusza – Tomasz Salej, Mirosław Kozak

09.02.2018

Drewniana dusza, to taka, do której się puka a ona nie słyszy, bo gra po swojemu i można się w niej zasłuchać. Brzmiały gitary, akordeon, harmonijka ustna a teksty opowiadały przedziwne historie. Taki to był wieczór śniegiem zasypany, a jednak śpiewający.


„Tak zostaniesz”

To być nie może – tak napisałam w komentarzu, kiedy przeczytałam, że Mieczysław Święcicki odszedł na zawsze. Tak niedawno rozmawialiśmy, był w znakomitej formie, układaliśmy wspólne plany artystyczne, miał tyle pomysłów, a teraz cisza i milczenie najsmutniejsze. Tyle wspomnień od 70-tych lat, że aż trudno uwierzyć. Rok 1971, mój „Romans na pół rosyjski” śpiewany przez Mieczysława zdobywa I nagrodę w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki, potem Podwieczorki Przy Mikrofonie, potem „Niedokończony romans” z moimi romansami w Telewizji Łódzkiej, oprócz Mieczysława występowali Elżbieta Starostecka i Ludwik Benoit, spektakl był grany w Teatrze Wyspiańskiego przez lata, potem „Salon Artystyczny” w Klubie Dziennikarzy Pod Gruszką. Potem Piosenki w Piwnicy Pod Baranami z okazji kolejnych jubileuszy, a kiedy w lutym 2010r otwieram własną piwnicę artystyczną, to i tutaj Mieczysław czaruje publiczność niepowtarzalnym urokiem. Były też benefisy telewizyjne w Telewizji Kraków a w programie telewizyjnym „Nie bójmy się jesieni” wyśpiewał moją „Dziewczynę jesienną”. Jak zapisać pół wieku – to nie jest możliwe.Najważniejsze, że to wszystko jest w naszej pamięci – „tak zostaniesz” i tylko żal, że już nie będzie żadnego „potem”.

Na 75-lecie Mieczysława Święcickiego w Piwnicy Pod Baranami

Krakowski Rynek
ma to do siebie
że się barany
pasą na niebie

oj pasą, pasą się
przez lat tyle
i ani myślą
zniknąć na chwilę

a w pałacowej
starej piwnicy
gdzie czas się nigdy
z nikim nie liczy

artyści tworzą
cuda i dziwy
ale to właśnie
świat jest prawdziwy

na scenie staje
Książę Nastroju
zawsze chusteczkę
ma w butonierce

do tego szalik
którym miłośnie
kłania się paniom
i każdej wiośnie

a kiedy śpiewa
panny i panie
słyszą w swych sercach
jego pytanie

czy pani zechce
w taką noc ciemną
w ramiona raju
wejść właśnie ze mną

Alicja Tanew

A jednak odszedłeś…

To takie ładnie umieranie
na Plantach
pod krakowskim niebem
to takie ładne umieranie
zimą
skomponowane dla Ciebie

to Twój ostatni spektakl
dla widzów i drzew
ubranych na biało
„Niedokończony romans” Twój
widocznie
tak być miało

a my
tu jeszcze na chwilę
na taką
jak Bóg da
słyszysz?
to grają Cyganie
na strunach śpiewa łza

Mieczysławowi Święcickiemu
15.02.2018


Kolędowanie w ACIE przy herbacie

20.01.2018

Wieczór był śnieżny i mroźny, a mimo to Scena ATA pełna gości rozśpiewana przy akompaniamencie Edwarda Zawilińskiego. Były kolędy, wiersze i pastorałki, śpiewane przez Agnieszkę Rosnerówną, Alicję Tanew i gorąca herbata. Echa tych kolęd rozbiegły się i popłynęły w śnieżną dal.
Za kolędę dziękujemy,
zdrowia, szczęścia Wam życzymy
na ten Nowy Rok


„Odcienie osobowości” Waldemar Andrzej Hładki

18.01.2018

Te odcienie osobowości były rzeczywiście niezwykłe i te podróże dookoła świata z zaczarowaną poezją i piosenką autorską, w które zabrał słuchaczy Waldemar Andrzej Hładki, a na puszystym śniegu zostały ślady niezapomnianych wspomnień tego wieczoru.


Uśmiech prawdziwy

11.01.2018

Scena ATA uśmiechem prawdziwym rozpoczęła 2018 rok. Do tekstów Aleksandra Fredry znakomicie wkomponowanych w dzisiejsze realia bawili publiczność aktorzy Grażyna Hojdus i Marian Bodziony. Mam nadzieję, że uśmiech przebije rzeczywistość, czego sobie i wszystkim życzę!!!


Opłatek wigilijny na Scenie ATA

15.12.2017

Taki to nastał czas grudniowy, opłatkowy, choinkowy, śpiewny, radosny. Zbierają się przyjaciele, żeby przez chwilę być razem, bo to ważna chwila dla serdecznych życzeń na Świąteczne i Noworoczne spełnienia w które wszyscy wierzymy. Płyną kolędy, pastorałki, dźwięki strun i klawiszy, wzruszająca poezja a wszystko zgrabnie i z dozą uśmiechu ujął w wierszu okolicznościowym na tenże moment Mieczysław Czuma

„Peany na cześć Alusi”

Towarzystwo
jest dobrane,
gdy zaprasza
Ala Tanew.

Każdy z nas to
przyznać musi,
że jest miło
u Alusi.

By nam wszystkim
było raźniej,
trza z Alusią
być w przyjaźni.

Więc, jak mówią
to przysłowia,
życzmy Ali
sto lat zdrowia.

Życzmy Ali
tego jeszcze,
by pisała
piękne wiersze,

by karmiła
swoją wenę,
melodiami
swych piosenek.

Życzmy sobie,
przyjaciele,
takich spotkań
jeszcze wiele.

Byśmy byli
obok siebie,
wraz z Alusią
w siódmym niebie!!!

Podsumowanie:

Takie spotkania kresu nie mają,
tu drzwi się wcale nie zamykają,
i chociaż nawet północ wybiła,
to ta zabawa się nie kończyła.

Póki żyjemy, niech to się dzieje,
co tam frasunki,
co tam zawieje.

Szczęścia życzymy
na przyszłe lata
i śmiałych marzeń
do końca świata.

Alicja Tanew


Upór tworzenia

08.12.2017

Tym razem Scena ATA prezentowała działalność artysty plastyka Adama Pochopnia, który jest autorem projektów wnętrz, ekspozycji wystawo­wych, zajmuje się malarstwem sztalugowym, ceramiką, rysunkiem i ilustracją. Od wielu lat tworzy w tych dziedzinach sztuki, biorąc udział w wystawach krajowych i zagranicznych. Najciekawszy w tym spotkaniu był moment improwizacji artysty, kiedy to rysował węglem postacie kolędników według podpowiedzi uczestników spotkania, co było zarówno zabawne, jak i pouczające. Jeden z obrazów serii kolędników pozostał na Scenie ATA, jako podarunek od artysty, za który to pięknie dziękuje Alicja Tanew.


Spotkanie horyzontalne

05.12.2017

Tym razem w wieczornym spotkaniu u Alicji Tanew gościem była Joanna Pociask-Karteczka, która zabrała słuchaczy w niezwykłe miejsce świata, opowiadając o ciekawych przygodach, czasem nawet bardzo niebezpiecznych, jak spotkanie z niedźwiedziem polarnym na Spitsbergenie, a także o wielu wyprawach w najwyższe góry świata, a że niedawno wróciła z Tybetu, zaprezentowała tybetański młynek modlitewny wśród wielu innych pamiątek. Spotkanie uświetniły chóralne pastorałki w wykonaniu pań, należących do chóru Organum. To był niezapomniany wieczór.


Petr Rimsky

01.12.2017

To była niezwykła polsko-czeska przygoda, piosenki w języku czeskim, a potem opowiadane po polsku. Świetna zabawa, piękne brzmienie gitary, przesympatyczni artyści, zapowiedzieli muzyczne powroty.


Grzegorz Grunwald – Mój przyjaciel cień

27.11.2017

Recital autorski barda z Opola Jerzego Grunwalda – kolejne przeżycie z serii jesiennych zamyśleń „życie rozpada się na dwoje, albo i na więcej”. Takie refleksje zostają w nas proste i prawdziwe.


Kaja Cyganek – Harfa jesiennej miłości

18.11.2017

Wszyscy ci, którzy kochają harfę, jesień i poetyckie, miłosne wyznania zawitali do Sceny ATA. Dźwięki i słowa odfrunęły na ostatnich jesiennych liściach. Może ktoś kiedyś je znajdzie wspomnieniem.


Jan Flasza – Szkice twórczego uporu

24.10.2017

Dyrektor Muzeum im. Stanisława Fiszera Jan Flasza, to niezwykła osobowość, pasjonat regionu i autor wielu ambitnych dokonań w dziedzinie muzealnictwa. Niezwykły też był sposób narracji, przekazywanie informacji ilustrowanych dokonaniami literackimi sprawiło, że wieczór ten zostawił nam bogactwo nieodkrytej dotąd wiedzy.


„Moje portretowisko” Zbigniew Kresowaty

18.10.2017

No i już po wieczorze poetycko-lirycznym z obrazami w tle. Gościem wieczoru był Zbigniew Kresowaty – artysta malarz, poeta i eseista, krytyk literacko – artystyczny. Autor wielu publikacji, wydał 6 zbiorów poezji i dwa tomy zawierające wywiady z wybitnymi postaciami kultury polskiej „Między logos a mythos” oraz „Między mythos a sacrum”. Ostatnio wydaną, znaczącą pozycją jest tom „Portretowisko”, w którym to zachwyca portretami artystów, twórców słowa i opisami. W tym dniu właśnie 18.10.2017 Zbigniew Kresowaty obchodził także urodziny, dlatego zabrzmiało głośne „Sto lat!” i życzeniom nie było końca. Zachwycały obrazy, w których łączy realną kreskę z różnymi odcieniami własnych wyobraźni. Były portrety Czesława Niemena i Józefa Czapskiego oraz ilustracje do pozycji literackich. Wśród wielu Krakowian pojawili się także Pan Krzysztof Miklaszewski z małżonką oraz poeta Adam Ziemianin. Pozostały niezapomniane wrażenia pozłacane jesiennymi liśćmi.


„Krakowskie adresy” Noc Poezji na Scenie ATA

7.10.2017

Jakże inna była w tym roku na Scenie ATA „Noc poezji”, bez wierszy poetów, bez recytacji. Pojawili się dwaj znakomici aktorzy krakowscy Jan Korwin-Kochanowski i Krzysztof Stawowy, którzy w luźnej konwersacji przywoływali fragmenty z życia Stanisława Wyspiańskiego, ujęte w listach i przekazach jego przyjaciół z tamtego czasu. Wędrowaliśmy jego śladami, opisami sytuacji i miejsc, w których mieszkał, tworzył, kochał i cierpiał. Zostały po tym wieczorze refleksja, mądrość i zamyślenie, a także zachwyt, że w jednym człowieku tyle mieściło się artystycznych namiętności i uskrzydleń twórczych.


„Liryka i humor” recital Tomasza Sawickiego

27.09.2017

Przyjechał do nas z Opola, żeby rozśmieszyć ten świat lirycznie i muzycznie. Dowcipne teksty, pełne obrazów i podpatrywań tych scen, które czasem nam umykają, a warte są zapisu. Całość w dźwiękach gitary subtelnie schowana.


„Widok na życie” spotkanie z Lidką Bogaczówną aktorką

21.09.2017

Trzeba koniecznie zatrzymać umykające chwile kolorowym zapisem, jeśli są niezwykłe. „Widok na życie”, to spotkanie z aktorką, która fruwa w tylu przestrzeniach, że trudno ją dogonić. Scena teatralna, filmowa, telewizyjna, poezja, profesjonalne i artystyczne zapisy z podróży po całym świecie i wreszcie lalki, które sama wymyśla i tworzy. Kobieta niepowtarzalna odfrunęła w kwiatach do nowych wyzwań.


„Szkice twórczego uporu” Marian Wójtowicz

15.09.2017

Gościem Sceny ATA tym razem był Marian Wójtowicz, artysta rzeźbiarz, poeta z Limanowej, który tworzy od lat swój magiczny świat i dlatego pojawił się w towarzystwie niezwykłych dzieł wystruganych wyobraźnią w lipowym drzewie. Opowiadał o misternym procesie pracy w drewnie, o swoich inspiracjach, pasjach i dokonaniach. Na scenie pojawili się: wodnik, chór chłopięcy, anioł stróż i niebieski sceniczny anioł, który zagości tu już na zawsze, a potem zostaliśmy przeniesieni wierszami w przestrzenie poezji, która stanowiła kolejną odsłonę ciekawej osobowości.


Miłosne wariacje lata

26.08.2017

Spektakl autorski Alicji Tanew z poezją w tle w ramach spektaklów festiwalowych Stowarzyszenia Teatrów Nieinstytucjonalnych STeN dnia 26.08.2017.

O niebo jaśniejsza

o noc ponętniejsza

w takiej sukni biegnie miłość

łąką i snem

Teraz tylko wystarczyło to wyśpiewać, żeby wszyscy uwierzyli w miłosne wariacje lata. Jarek Jurkiewicz w gitarowej wirtuozerii był znakomitą ozdobą moich fortepianowych dźwięków i miłosnych wyznań w poetyckich strofach zapisanych na przepływających obłokach, unoszonych powiewem wspomnień.Tak było.


Dr hab. Justyna Drukała-Dziurman

11.08.2017

To było spotkanie medyczno – miłosne i muzyczne. Po profesjonalnym wykładzie Pani dr hab. Justyna Drukała-Dziurman, zaskoczyła mnie wykonaniem mojej piosenki „Najlepiej jest kobiecie w kabarecie” a potem już śpiewałyśmy razem świetnie się bawiąc razem z publicznością. Im więcej takich wieczorów, tym piękniej się żyje!


Imieniny Alicji

21.06.2017

I po imieninach…

Scena ATA 21.06.2017
od 19:00 w nieskończoność

Szaleństwo imieninowe
tak z ostrożna
rzec by można
toastowe winobranie
poetyckie dźwiękowanie
tu Skaldowie i Basieńka
najpiękniejsza czeresieńka
Lidzia z Rysiem gitarowa
taka jakby całkiem nowa
Roesnerówna jaśniejąca
i Marzenka fruwająca
tak się wierszem roztańczyła
jakby sama wierszem była
a Edward chociaż prosto
po skoszeniu trawy
szalał na klawiszach
dla wspólnej zabawy
ksiądz Infułat Bryła
w swej wielkiej godności
raczył bawić gości
śmiesznością przeszłości
Stockanm co był właśnie w Chinach
pucharami toast wznosił
i o szczęście dla mnie prosił
Mazan błyszczał przebojowo
nie ma nic nad jego słowo
Chwalba godnie sobie siedział
i niczego nie powiedział
a Makino w pełnej krasie
i jak to opisać da się
Tadziu pięknie kamerował
potem puentę w torbę schował
Dzięki wszystkim co t